Levensgevaarlijke trucs, adembenemende stunts en ongelooflijke lichaamsbewegingen: Festival Circolo is het grootste circusspektakel van Nederland. Sinds 2022 klopt het festivalhart in het Spoorpark. Circolo-directeur Astrid Cats vertelt over de keuze voor het park, de samenwerking en de unieke kracht van circus in de buitenlucht.
Waarom wilden jullie juist in het Spoorpark iets organiseren?
Festival Circolo begon ooit op een landgoed bij Liempde, verhuisde naar het Leijpark en naar theaters. We wilden echter naar een jaarlijkse buitenvariant in een tent, omdat dat perfect past bij de circusbeleving. De sfeer en intensiteit in een circustent zijn uniek in Nederland.
Praktisch is het Spoorpark ideaal: centraal, met veel voorzieningen en een goede infrastructuur. Inhoudelijk klopt het ook: het park is geliefd bij Tilburgers en ligt in het hart van de stad. Er staat geen hek om het terrein; iedereen kan het festival meebeleven. Bovendien zijn er veel lokale ondernemers actief, van horeca tot de camping, waardoor samenwerking met de stad vanzelfsprekend is. Het publiek gebruikt de horeca in en rond het park, de BSO komt met kinderen naar voorstellingen, en op de camping verblijven artiesten, crew en soms bezoekers.
Hoe typeer je de samenwerking met het Spoorpark?
Heel prettig. Ieder jaar zoeken we samen naar wat mogelijk is. Het Spoorpark is een bijzonder soort plek: het is een burgerinitiatief waarin destijds heel veel dromen en ideeën zijn aangedragen. Het is zowel een stadspark als een evenementenlocatie. In de praktijk is dat soms ingewikkeld, want niet alles is met elkaar te verenigen. Daarom moet er voortdurend een balans worden gezocht tussen natuur, bezoekers en evenementen. Maar juist dat maakt het mooi: dat het lukt om ruimte te vinden voor een festival dat past binnen die gezamenlijke visie.
Oplossingen worden altijd in gezamenlijkheid gezocht. Circolo is blij met het Spoorpark, en andersom voegt Circolo iets unieks toe. Festival Circolo is het grootste tentfestival van Nederland; nergens anders staat midden in een stadspark een circusfestival. Dat maakt het voor beide partijen versterkend. Er is jaarlijks binnen het team veel zorg voor gras en bodem. De praktische kant is soms complex, maar de inzet en het overleg zijn uitstekend. We willen het samen zo goed mogelijk aanpakken, dat uitgangspunt overheerst alle praktische zaken.
Hoe houdt een festival als Circolo het burgerinitiatief in leven?
Ik merk dat er een grote groep vrijwilligers in de rij staat om een bijdrage te leveren aan het festival, zowel de vrijwilligers van het Spoorpark zelf als onze eigen, ruim honderd vrijwilligers. Dat is voor mij een signaal. Het zegt veel over de betrokkenheid van de omgeving. Zowel het Spoorpark als wij willen een plek zijn voor iedereen. We staan beiden voor openheid, toegankelijkheid en collectiviteit.
Circolo is niet iets waar je alleen komt ‘zitten en kijken’. Het is een festival van de stad en voor de stad. Het publiek is enthousiast: trouwe bezoekers komen van heinde en verre, stadsbewoners genieten van ‘hun’ Tilburgse festival, en elk jaar lopen er ook mensen toevallig binnen. Ze maken een rondje door het park en denken: huh, kan ik hier ook een kaartje voor kopen?
Het is prachtig dat je dit diverse publiek in het Spoorpark kunt verwelkomen. Op een locatie buiten de stad moet je echt gericht publiek trekken.
Welke kansen zie je nog voor kunst en cultuur in het Spoorpark, als je mag dromen?
Ik droom van een stad waar mensen dagelijks buiten cultuur kunnen ervaren, gewoon in hun eigen omgeving. Festivals als Circolo brengen verwondering en inspiratie. Ze laten mensen nieuwe dingen ontdekken waarvan ze dachten dat die niet bestonden.
Zo’n festival geeft mensen een gevoel van eigenaarschap: “Ik kan dit ook.” Dat kan zijn door zelf een act op te voeren, maar ook door vrijwilliger te worden of door simpelweg mee te doen aan iets dat in de buurt gebeurt.
Dat gevoel van collectiviteit en positieve energie is belangrijk, zeker in een tijd waarin velen zich machteloos of angstig voelen. Een burgerinitiatief of cultuurfestival kan juist het tegenovergestelde oproepen: openheid, verbinding en betrokkenheid. Het gaat niet om problemen ontkennen, maar om samen iets moois neer te zetten, zodat mensen denken: “Wow, er gebeurt zoveel! Ik wil meedoen, ik kán meedoen!”
